или на едната страна стои Таа - љубовта,
а наспроти - сите лица на привидот.
Прашуваш,
си имала ли само една,
или пар мали што прават една голема?
Молчам.
Велам,
сите мои се големи,
јас ја чувствувам нивната огромност,
или тоа е само мојата,
непрестано растам во нив,
самата станувам Таа.
Сите се магични, единствени и лажно последни,
додека не се распрсне целата таа огромност
во едно бесконечно ништавило,
додека не почнам да го собирам тоа што останува -
залчиња страст, парченца верност,
трошки внимание, прашина од восхит...
Можеш ли да ја испросиш?
Дури и да успееш, на дланка
ќе ги имаш само Нејзините трошки.