Удобно затскриени
во сенката на останатите,
се криеме мислејќи,
таму е местото каде
не можеме да погрешиме,
зошто таму не сме ние,
таму се некои наши олицетворенија,
таму го живееме животот на другите,
на сите други, освен нашиот,
и никогаш не ќе се разбудиме
од привидот наречен туѓ живот,
зошто не можеме да ја спознаеме
смислата на вистинското Јас.
Се прашувам,
до кога ќе бидеме други,
до кога ќе талкаме во приказните
на останатите,
наместо да создаваме свои,
најпосле,
до кога ќе сонуваме други соништа,
немајќи сопствени,
и дали еднаш, само за момент
ќе се разбудиме и
ќе ѕирнеме во нашата душа,
запрашувајќи се кои сме...
За оттаму да го
отпочнеме патот
кон откривањето
на сопствената суштина.
No comments:
Post a Comment